donderdag 6 maart 2014

Filosofie als verbranding

De grote reductie

"Heeft het vandaag de dag zin om filosoof te zijn? Dat weet ik niet. Als er filosofie kan ontstaan, dan in een ongekende zin.
De overgeleverde filosofische methoden hebben hun beste tijd gehad sinds wetenschap en techniek als meteoren zijn ingeslagen in de oude wereld en de filosofie van haar status hebben beroofd." (Oudemans 2007, Echte filosofie, p. 9)


 "In eerste instantie lijkt de grote reductie zoiets te zijn als de verwetenschappelijking van de wereld, de mechanisering van het wereldbeeld, de heerschappij van de replicatie en de economie.
Maar zij is allereerst de omwending van een betekenishorizon en van de woorden die haar uitmaken.
Ik merk dat fundamentele woorden hun betekenis voor mij verliezen of qua betekenis omgewend raken zonder dat ik daar iets aan kan doen." (Ibid. p. 15)

Verbranding
"Als met een kaars op 't open veld, zo is het met de mens gesteld.
Mijn leven is een vorm van zelfverbranding.
Verbranding kan razendsnel gaan - een meteoor in de dampkring.
Soms is het mogelijk de vertering door het vuur tijdelijk uit te stellen.
Dergelijk uitstel heet leven." (Oudemans 2012, In natura, p. 9)
"Nature abhors a gradient. Dat wil zeggen: er zijn energieverschillen in de wereld, maar die zullen, alleen al op statistische gronden, gedegradeerd worden. [...]
Time moves in only one direction. The direction of burning." (Ibid. p. 87)

Is de grote reductie [het imploderen van betekenisvolle semantische onderscheiden] zelf een vorm van (metafysische) gradiĆ«ntvernietiging?  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten