Orde en wanorde

"Toeval geeft gedachten en toeval neemt ze weg; geen kunst is bij machte ze vast te houden of te verkrijgen. Een gedachte die me is ontglipt, zou ik willen opschrijven; in plaats daarvan schrijf ik dat zij me is ontglipt.

Terwijl ik mijn gedachte opschrijf, ontglipt ze mij soms. Maar dat herinnert mij aan mijn zwakheid, die ik telkens weer vergeet; hetgeen mij evenveel leert als mijn vergeten gedachte, want ik streef er slechts naar mijn nietigheid te kennen.

Ik zal mijn gedachten hier ordeloos neerschrijven en toch waarschijnlijk niet in een onbedoelde verwardheid: dat is de ware orde, die juist door de wanorde steeds mijn opzet zal doen blijken. Ik zou mijn onderwerp te veel eer aandoen als ik het ordelijk behandelde, aangezien ik wil aantonen dat het zich daar niet voor leent." (Pascal 1963, Gedachten, p. 101)